Ben hiç üç maymunu oynamadım!
Sanırım hep öyleydim zaten, ne gördüm etrafımda olup biteni, ne duydum ne de bildim yorum yaptım.Bakmayın böyle dediğime kör, sağır, dilsiz falan değilim ben.Sadece bi kapalı kutuya saklamışım kendimi.En çok da anılarımı.Zorunda olduğum için ve bana katlanmak zorunda olan insanlara benimde katlanmam gerektiği için yaşadım ben o anılarımla dolu albümlere koyamayacağım kadar değersiz anıları.Evet farkettimde uzun cümleler kurmaya bile başlamışım ben.Ne yolun sonu bu ne de yolun yarısı daha başlangıcındayım hayatın.Hiç birşeyde görmedim belki, yaşamadım! İsyanım falan da yok öyle sadece sıkıldım.Yorulmadım ama bir durup geriye bakmam gerek, bakarken belki birazda dinlerim.Herneyse beni bırak da senden ne haber?

- Dönme dolaba binmek istermisiniz çocuklar ?

Ne kitaplar okudum sayende, Ne uykusuz geceler geçirdim..Nekadar çok ağladım falan diyerek başlamıyacağım, böyle başlamak isterdim aslında hafif klişe belkide..Ama olmadı çünkü ben senin için seni bırak kimse için kitap okumadım.Uykusuz geceler falanda geçirmedim! Ben uyurum rahaaat uyuyunca ağlamayı yeniyorum çünkü yada ne bileyim saçma sapan düşünmeyi.Okadar da çok ağlamadım aslında, zaten ben 'sen'i hiç bulamadım.Kimsin bilmiyorum ama kafamda bi sen var hep.Bu "sen" karşıma biran önce çıksan iyi olacak ozaman konuşabileceğim bende böyle.Böyle hep hayal etmişimdir birini göreyim, ama gördüğümde sanki çok yakından tanıdığım biriymiş gibi hissedeyim.Saatlerce düşüneyim o kimdi diye.Etrafımdakilere sorayım biliyorlar mı(?) diye.Günlerce düşüneyim böyle.Ama "seni" ilk gördüğümde "ooff ne yakışıklı çocuk" demiş olmak istemiyorum.Sadece seni tanıdığımı hissetmeliyim.
Ve bir gün bir öpücük isterim sadece.Senin olmak değil, sana uzakdan bakmak.
Çok acıklı oldu :/ psikolojik bişey.

Yeniyim ben burda.
Yeni geldim daha ayağımın tozuyla, bir arkadaşımın işte blog açtım orda yazılarımı paylaşıyorum takipçilerim var baya güzel oluyor demesiyle, elimdeki abidik gubidik yazıları düşünerek " ben de yaparım ki" düşüncesiyle geldim.Ama düşündümde zaten varolanları paylaşmam gereksiz.Kararım şu, sayfanın başına oturduğumda yazacağım herşeyi, o an ki psikolojimle.Sus pus bi ortam falan olması gerekmiyor bunun için  bir "ın to the hollow"a ihtiyacım var sadece.Şimdi kafama takılan ve günümüzde herkesin gündeminde olan bir konuyla başlıyorum.
DIPNOT: imla kurallarına olan dikkatsiz ve saygısız davranışlarımdan ötürü bir özrü borç bilirim.

Gel Baba Geell Referanduma geell . !

Refenrandumda Erkan Yolaç'ın evet hayır oyununu oynasak ya biz.
Ya bak şimdi hadi ben oy kullanmıyorum tamam ama kullanacak olsam iki elim kanda olsa kullanırım.Ne demek ya öyle bir hakkın varken kullanmamak, sayın aile mensuplarım sırf tatilden eve bir gün geç dönmemek için oy kullanmıyorsunuz eşrefle kınıyorum. (eşref olsa oda kınardı.)
Hayır'lı bi referandum olsun dualarımızla yarını bekliyoruz.
Bana sorarsanız ben Hayır derim ama sırf bu CHP MHP gibi partilerin AKPye olan savaşı yada AKPnin onlara olan savaşı yüzünden değil. Öyle olması gerektiği için.Bırakın bu işleri referandum referandumluktan çıktı siyasal bir çatışmaya dönüştü resmen.Sen gelip benim elime Evet yazılı şapka versen deee, mitingde bedava su dağıtsan daa, çevremdekileri ben dolduruşa getirebilirim.
Hepsini okumadım o maddelerinin ama okuduğum kadarıyla benimde Evet diyeceklerim var ama Hayır diyeceklerim Evet diyeceklerimden daha çok.Şuana kadar olmaması hata olan birçok şey var orda.Kimsenin onlar yüzünden evet demesini beklemeyin, Bırakında insanlık kendi beynel düşüncelerini sunsun. Öptüm